Codicil

Als je na je dood iets wilt nalaten aan bepaalde nabestaanden, leg je dat normaliter vast in een testament. Hiervoor schakel je een notaris in. Sommige zaken kun je aan iemand nalaten zonder dat daar een notaris aan te pas komt. Je schrijft zelf een zogenoemd ‘codicil’. Dit kan alleen voor goederen als kleding, sieraden en inboedel; voor geldzaken, grond en de woning is een testament nodig. In het codicil moet je de goederen stuk voor stuk beschrijven; ‘alle meubelen’ is te vaag. Ook kun je je begrafenis of crematie in een codicil beschrijven.

Een executeur kun je niet in een codicil benoemen; daarvoor heb je een testament nodig.
Een codicil is net zo rechtsgeldig als een testament: als bijvoorbeeld in een codicil staat dat bepaalde sieraden naar een vriendin moeten, dan moeten de formele erfgenamen (bijvoorbeeld echtgenoot en kinderen) deze sieraden afstaan aan de vriendin.

Inhoud

Een codicil is alleen geldig als je het zelf hebt geschreven. Verder moeten er een datum en je handtekening op staan.

Voor- en nadelen
Voordelen van een codicil zijn dat je er niet voor naar een notaris hoeft. Bovendien kun je het eenvoudig veranderen: je maakt simpelweg een nieuw codicil en vernietigt het oude.

Daartegenover staat dat je niet alles kunt regelen in een codicil. Daarbij komt dat erfgenamen soms niet weten dat er een codicil is of het niet kunnen vinden. Een codicil raakt gemakkelijk zoek. Daarom is het verstandig om erfgenamen te vertellen dat er een codicil is en waar het ligt. Vaak bewaart een vertrouwd iemand, bijvoorbeeld een notaris, het codicil.